ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 |
اگر پروانه بودم می پریدم / همین حالا حضورت می رسیدم
ولی پروانه نیستم پر ندارم / دلم تنگ است ولی چاره ندارم . . .
.
.
.
زندگی مثل مردابه ، شاید زیبا نباشه اما میشه توش نیلوفری مثل تو رو پیدا کرد . . .
.
.
.
بی تو پیمودن شب ها شدنی نیست / شبهای پر از درد که فردا شدنی نیست
گفتم که برایت بفرستم دل خود را / افسوس که چون نامه دلم تا شدنی نیست . . .
.
.
.
دترعزمیسزادتوم
همون “دوستت دارم عزیزمه”
که کلماتش برای سریعتر رسیدن به تو ، از سر و کول همدیگه بالا رفتن !
.
.
.
سالها در کوچه ی دل یاد تو بود ، یاد آن کوچه و آن رهگذر خسته بخیر . . .
.
.
.
یک رنگ و بوی تازه از عشق بگیر / پر سوزترین گدازه از عشق بگیر
در هر نفسی که می تپی ای دل / یادت نرود اجازه از عشق بگیر . . ..
.
.
عشق را من در زمین گشتم نبود در دل صد نازنین گشتم نبود . . .
.
.
.
یک لحظه دلم خواست صدایت بکنم / گردش به حریم با صفایت بکنم
آشوب دلم به من چنین فرمان داد / در سجده بیفتم و دعایت کنم . . .
.
.
.
اگر می مانم ، نه برای توست
اگر می خوانم ، نه به درگاه تو
به خدایی است که هرگز تو را نیافرید . . .
.
.
.
در اوج بی قراری پرواز با تو زیباست / در انتهای هر راه آغاز با تو زیباست . . .
.
.
.
کسی که در آغوش غم بزرگ شده ، تنهایی بهترین همدم اوست . . .
.
.
.
تو را من زهر شیرین خوانم ای عشق / که نامی خوش تر از اینت ندانم
وگر هر لحظه رنگی تازه گیری / به غیر از زهر شیرینت نخواهم . . .
.
.
.
یادت نره که یاد تو همیشه همراه منه / یادت نره که خواستنت مثل نفس کشیدنه
یادت نره که آینه از طپش تو روشنه / یادت نره نبودنت جونمو آتیش میزنه . . .
.
.
.
همه بغض من تقدیم غرور نازنینت باد ، غروری که لذت دریا را به چشمانت حرام کرد . . .
.
.
.
بریدم بند ناف دلبستگی را با قیچی دلسردی . . .
.
.
.
پای من خسته از این رفتن بود / قصه ام قصه ی دل کندن بود
دل که دادم به یارم دیدم / راهش افسوس جدا از من بود . . .