یک بار دیگر مرا از آغاز باور می کنی!؟

 

راستش نمی دونم این پست رو با چه انگیزه ای بنویسم

فقط اینو می دونم که خیلی دلم گرفته

نمیدونم چی بگم فقط بدون که:

قسم می خورم به عشق

قسم می خورم به قلم

قسم می خورم به دوستی

قسم می خورم به محبت وبه خدای عشق

که هرگز از یادت و از محبتی که در سینه ام نسبت به تو دارم غافل نباشم

از گلهای رازقی قلبم برایت می چینم و با عطر محبت سینه ام می آمیزم

و از این راه دور برایت می فرستم. که دیگر برایم دور نیست

چون تو را این دردانه ای که همیشه به دنبالش تا رویایی ترین افسانه ها سفر کرده ام

یافته ام و نثار دستهای مهربان شانهای گرم روی ماه و نگاه عشق آفرینت می کنم

و برای در کنار تو بودن لحظه شماری می کنم

واز تو می خواهم که یک بار دیگر مرا از آغاز باور کنی

وکمی برایم صبر پیشه کنی که خداوندمان صابرین را دوست دارد

و این را بدان که او صدای قلبت را می شنود و اشکهایت را می بیند.

نمی دانی اکنون که می نویسم چگونه اشکهایم مسیر نوشتنم را مه آلود کرده است.

برایم دعا کن و بدان که دیوانه وار....

یک بار دیگر مرا از آغاز باور می کنی؟