رکسانا که خوند خوشش بیاد...

می خوام یه شعری بنویسم برای رکسانای خودم
ساده و صاف و بی ریا ، رکسانا که خوند خوشش بیاد

می خوام بگم از نگاهاش ، بگم از اون زیبایی هاش
بگم از اون جفت چشا ، رکسانا که خوند خوشش بیاد

همه میگن رکسانا کیه ؟ زمینی ؟  . . . آسمونیه ؟
میگم : نمی گم به شما ، رکسانا که خوند خوشش بیاد

رکسانا که جون جونمه ، جاش تو دل دیوونمه
چراغ راهم همه جا ، رکسانا که خوند خوشش بیاد

یکی حسودی می کنه ،  شعرامو دودی میکنه
بهش میگم : برو بابا ، رکسانا که خوند خوشش بیاد

کی میگه من غمزده ام ؟ ! سردم وماتم زده ام ؟
گرمم از اون نور خدا ، رکسانا که خوند خوشش بیاد

از وقتی عاشقش شدم ، عاشق صادقش شدم
اونقده شادم به خدا . . .  ، رکسانا که خوند خوشش بیاد

می نویسم رو کاغذا ، دوسش دارم من به خدا
دلبری شو بشم فدا  ، رکسانا که خوند خوشش بیاد